تاریخچه

چه کسی می توانست به خیال آورد که پژواک نوسازی در مدرسه ی محمد حجازی، هاتفی باشد بر بنیاد نهادن کانون علم و معرفت. بنیادی که از همت جوانان با اراده ی آن روز برافراشته شد و با صلابت مردان با تجربه امروز استوار گردید. همکلاسی های دهه ی پنجاه دبیرستان موسوی اسلامی با اساتید خود همراه شدند و در سال ۱۳۶۵ پس از بازسازی مدرسه ی محمد حجازی کانونی را به نام دبیرستان رشد پدید آوردند. اینک حدود ۳۰ سال از آن تاریخ می گذرد، عقربه ی شتابان زمان تند و بی امان بر گرد صفحه مدوّر خود به گردش در آمد و دست پر توان تقدیر در سال ۱۳۷۱ هجرت یاران را به هاتف رقم زد. چه دشوار است اندیشیدن بر گذشته ی سخت و پر فراز و نشیب این راه طولانی و چه شیرین است اندیشیدن بر تاریخچه ی دوستی ها و محبّت ها و غمخواری ها و باهم بودن ها. امروز دبیرستان هاتف با تکیه بر حضور معنوی نسل اول (اساتید موسوی و نمونه رشد) و حضور هدایت گر نسل دوم( شاگردان موسوی و اساتید نمونه رشد و هاتف) و همراهی فعال و پرنشاط نسل سوم(شاگردان نمونه رشد و اساتید هاتف) و با پشتوانه بزرگ و پربرکت خیل عظیم فارغ التحصیلان توانا و قدرتمند خود، همچنان در عرصه ی آموزش و پرورش کشور می-درخشد. در سال ۱۳۸۸، با احداث ساختمان جدید هاتف که دارای شرایط مناسب برای یک مدرسه خوب بود، انرژی تازه ای را برای حرکت به سمت جلو، فراهم نمود. هر چند آن چیزی که مربیان هاتف را دور هم جمع نموده بود، صفا و صمیمیت و دغدغه مندی نسبت به فرزندان خود بود، اما خانه ی نو، انگیزه ی ایشان را برای خدمت هر چه بهتر تقویت نمود. در سال ۱۳۹۲ با تغییر ساختار آموزش و پرورش در مقطع متوسطه، هاتف نیز فرصت را غنیمت شمرده و در جهت توسعه فعالیت های خود، دوره اول متوسطه را راه اندازی نمود و به این ترتیب برنامه های خود را به جای ۴ سال، به ۶ سال گسترش داد. فرصتی طلایی که می توانست زمینه ای را برای گام برداشتن هر چه بهتر و بیشتر در مسیر تربیت دانش آموزانی مستعد، متدین و متعهد فراهم نماید. به این ترتیب از سال اول فعالیت دبیرستان دوره اول با اعتماد ستودنی مخاطبین هاتف، با استقبالی گرم مواجه شده و تاکنون به فعالیت خود ادامه می دهد. ... هم اکنون در چهل سالگی آن نهال اولیه هستیم؛ هر ساله، دیدن دانش آموزان دیروزی که امروز در نقش پدران، برای حضور فرزندان خود در هاتف، اقدام نموده اند، زیبایی دو چندان بر افتخارات جمعمان رقم زده است و وظیفه ای دو چندان سنگین را بر دوشمان نهاده است. خداوند بزرگ را سپاس می گوییم که سرانجام نهال دیروز، در سایه توجهات حضرت ولی عصر (عج) و با درایت باغبان وبنیانگذار توانای آن به درخت تناور امروز مبدل گردید.