بعضی از احساسات ، افکار و باورهای منفی ذیل ، احتمالا با کمال طلبی مرتبط هستند: 

• ترس از بازنده بودن: افراد کمال طلب ، غالبا شکست و رسیدن به هدفهایشان را با از دست دادن ارزش و بهای شخصی مساوی می‌دانند.
• ترس از اشتباه کردن: افراد کمال طلب ، غالبا اشتباه را مساوی با شکست می‌دانند. موضع آنها در زندگی حول و حوش اجتناب از اشتباه است. کمال طلبها فرصتهای یادگیری و ارتقا را از دست می‌دهند.
• ترس از نارضایتی: افراد کمال طلب ، در صورتی که دیگران شاهد نقایص یا معایب کارشان باشند، غالبا به دلیل ترس از عدم پذیرش از سوی آنان ، دچار وحشت می‌گردند. تلاش برای کامل بودن در واقع روشی جهت حمایت گرفتن از دیگران به جای انتقاد ، طرد شدن یا نارضایتی می‌باشند.

• همه یا هیچ پنداری: افراد کمال طلب ، بندرت بر این باورند که در صورت به پایان رسیدن یک کار ، بطور متوسط هنوز با ارزش هستند. افراد کمال طلب ، در دیدن دورنمای موقعیتها دچار مشکل هستند. برای مثال ، دانش آموزی که همیشه نمره A داشته ، در صورت گرفتن نمره B بر این باور است که من یک بازنده هستم.
• تاکید بسیار بر روی بایدها: زندگی افراد کمال طلب ، غالبا براساس لیست پایان ناپذیری از بایدها بنا شده است، که با قوانین خشکی برای هدایت زندگی آنها ، به خدمت گرفته می‌شود. افراد کمال طلب با داشتن چنین تاکیدهایی برروی بایدها بندرت بر روی خواسته‌ها و آرزوهای خود حساب می‌کنند.
• اعتقاد داشتن به این امر که دیگران به آسانی به موفقیت می رسند: افراد کمال طلب ، مشاهدات خود را به گونه‌ای جمع آوری می‌کنند، که بگویند افراد دیگر با کمترین تلاش ، خطاهای کم ، استرسهای عاطفی کمتر و بالاترین اعتماد به نفس به موفقیت دست می‌یابند. در عین حال افراد کمال طلب کوششهای خود را پایان ناپذیر و ناکافی تلقی می‌کنند.