• کاهش بازده کلی عملکرد ما:

دانش آموزی که مثلا در درس خاصی عملکرد ویژه ای را دنبال می کند، احتمالا نتیجه کلی مثبتی از فعالیت خود دریافت نخواهد کرد. شاید لازم باشد که من به نمره 18 در این درس یا 60 درصد در آزمون تستی اکتفا کنم! چه بسا دانش آموزی که به دنبال کسب درصد 100 در درس فیزیک اقدام و سبب کسب نمره منفی زیاد به دلیل تعداد غلط بالا می شود.

• افزایش اهمال کاری:

باید بدانیم اهمال کاری به دلیل تنبلی نیست! بلکه نوع تعریفی که ما در موفقیت در یک کار تعریف می کنیم سبب می شود که آن را به آینده موکول نماییم. مثلا با خودم میگویم برای اینکه بتوانم به سطح مهارتی خوبی در مبحث دنباله ها در ریاضی دست پیدا کنم، باید کل تمرینات کتاب ... را به خوبی حل وتحلیل کنم و چون الان وقت کافی برای این کار ندارم انشالله در آینده این کار را انجام خواهم داد. عملا انجام کارها به بعد موکول خواهد شد.

• نزدیک بینی:

معمولا افراد کمال طلب آن­ چنان درگیر انجام کار فعلی به نحو ایده آل خود می شوند که اصلا آینده و افق دوردستی را تصور نمی کنند. به اصطلاح فقط جلوی پای خود را می بینند!

• از دست دادن فرصت ها:

این افراد معمولا گزینه های مختلفی را روی میز نمی بییند! راه موفقیت را فقط در یک مسیر می بینند و این یعنی از دست دادن فرصت های ممکن! به امید دست یافتن به 95 درصد موفقیت به 75 درصد آن هم دست پیدا نمی کنند.

• عوارض نامطلوب برای سلامتی فرد:

استرس دست یافتن به آنچه مطلوب ذهنی فرد کمال طلب است، اولین عارضه مزمن در فیزیولوژیک اوست که خود ریشه بسیاری از بیماریهای انسان است.